یادداشت محمدعلی زم به مناسبت 47 امین سالگرد میلاد روح الله زم

از شنیدن صدای”وَنگ و وُونگ” پنجم مرداد ۵۷ تا شنیدن فریاد “الله اکبر” ۲۲ آذر سال ۹۹ در پای جرثقیلِ دارِ اوین، گویی که چشم‌برهم‌زدنی بیش نبود!
نمی‌دانم الان در کجای زندگی برزخی‌ات به‌سر می‌بری، هر جا که هستی باش، ما آغاز ۴۷ سالگی‌ات را بر دوست‌داران و عزیزان داغدارت، تبریک می‌گوییم! روحت شاد باد!

اما تو راست می‌گفتی که:
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ!