ایوان ووچی، عکاسی که لحظه سؤقصد را ثبت کرد.

ایوان ووچی که دیروز در لحظه‌ تاریخی سؤقصد به دونالد ⁧ ترامپ⁩، یکی از اثرگذارترین عکس‌های خبریِ این سال‌های آمریکا را ثبت کرد در مریلند به دنیا آمده و بزرگ شده و در دانشگاه تحقیقاتی نیویورک درس خوانده.

‏ایوانِ جوان اول در رشته عکاسی صنعتی درس می‌خواند اما یک سخنرانی مسیر زندگی‌اش را عوض کرد! سخنرانی مایکل ویلیامسون، فتوژورنالیستِ مشهور آمریکایی که دو بار جایزه پولیتزر را برده و قصه‌ زندگی‌اش از آن قصه‌های اثرگذار است؛ در پرورشگاه‌ بزرگ شده و خانواده و سامانی نداشته.

‏سخنرانی آقای ویلیامسون، عکس‌هایی که آن روز به حاضران نشان داد و آن همه سفر و ماجرا که به عنوان عکاس-خبرنگار تجربه کرده بود؛ ایوانِ دانشجو را چنان تحت تأثیر قرار داد که تصمیم گرفت رشته‌ تحصیلی‌اش را به فوتوژورنالیسم/ عکاس-خبرنگاری تغییر دهد.

‏در دوران دانشجویی با رویترز کار می‌کرد و بعدتر با کمیته جهانی المپیک. سرعت و بی‌پروایی و قدرتی که در عکاسی از میدان‌های جهانی ورزش هست از او فوتوژورنالیست آزموده‌تری ساخت.

‏ایوان ووچی معروف است که به‌موقع تصمیم می‌گیرد و جزئیاتی را ثبت می‌کند که اغلب در شلوغی و همهمه لحظه‌های تاریخی از دست می‌روند.

‏در دسامبر ۲۰۰۸ در کنفرانس خبری جرج بوش در عراق و لحظه‌ای که منتظر الزیدی، روزنامه‌نگار عراقی کفش‌اش را به سوی بوش پرتاب کرد، آقای ووچی حضور داشت و یکی از نمادین‌ترین عکس‌های کارنامه‌اش را همان جا گرفت.

‏ایوان ووچی به عنوان یکی از اعضای ارشد گروه عکس آسوشیتدپرس، یک جایزه پولیتزر هم در کارنامه دارد؛ پولیتزرِ ۲۰۲۱ که گروه عکس این رسانه به خاطر پوشش اعتراضات پس از قتل جرج فلوید در آمریکا دریافت کرد.

‏دیروز اما در ماجرای سؤقصد به آقای ترامپ، ووچی یک قدم به پولیتزر انفرادی نزدیک‌تر شد.

‏او در گفت‌وگو با سی ان ان گفت:«همه چیز عادی بود و به‌یکباره از بالای شانه چپم صدای شلیک شنیدم، مأموران امنیتی پریدند روی سکو. می‌دانستم یک لحظه تاریخی دارد رخ می‌هد و باید خیلی سریع و در لحظه محاسبه می‌کردم که حرکت بعدی چه خواهد بود. به سمتی که حدس می‌زدم نقطه خارج کردن ترامپ از صحنه باشد دویدم و عکس را ثبت کردم».

‏عکسی که بی‌درنگ به بخشی از ادبیات و متون آموزشِ فوتوژورنالیسم در جهان بدل شد.

‏جالب این که ایوان ووچی در هنرهای رزمی و جوجوتسو هم ورزشکار خیلی جدی و پی‌گیری است. جوجوتسو ورزشی است که در آن با حریف‌ات از فاصله خیلی نزدیک مبارزه می‌کنی، تند و فرز عمل می‌کنی و باهوش‌تری اگر بتوانی از نیروی حریف علیه خودش استفاده کنی.
‏بی‌شباهت به فوتوژورنالیسم نیست!